Opah,
Acik rindu sangat kat Opah. Dah takdapat salam tangan cium pipi Opah. Macam selalu kami buat bile balik kampung jumpe Opah. Dah tak boleh tengok senyuman Opah. Dah takde nasihat-nasihat dari Opah untuk kami. Dah takboleh makan masakan Opah yang sedap tu., walaupun simple, tapi kami akan tambah nasik berpinggan-pinggan. Sebab Opah yang masak.
Opah,
Mase pagi raye aritu, tengah salam-salam semua, semua sebak. Opah takde, duduk kat kerusi tu...sebelah tokwan.. yang macam biase tu.. Acik pun tak boleh tahan air mata ni keluar.. Teringatkan Opah...Umi, Pakteh, Maklong.. semua lah... tak dapat tahan sebak. Dekat surau pun same mase sembahyang raye.. Terbayang-bayang Opah kat saf depan, pusing belakang senyum tengok kami yang ramai kat belakang.. tapi dah takde suasana tu..dah takde...
Opah,
Yuyon dah selamat lahirkan anak die.. lelaki. Muhammad Muhaimin. Sedap kan name tu, comel sangat.. Macam mama die.. tarikh lahir baby pun same dengan acik , angah. Sayangnye, Opah tak sempat nak tatap wajah baby Yuyon dengan Akir.. Along pun dah dapat keje kat KL..rezeki die lepas susah-susah ulang alik Taiping - KL..Alhamdulillah..
Doa acik, semoga Opah tenang di sana. Kami semua akan selalu ingat dengan Opah. Walaupun dah 2 bulan Opah pergi, Opah sentiasa di hati kami.
Al-Fatihah....
No comments:
Post a Comment